Bloeddruk en bloedvaten

De bloeddruk wordt voor een groot deel bepaald door de bloedvatspanning van de slagaderen/arteriën en de veneuze/ader spanning. De wanden van de bloedvaten bestaan o.a. uit elastisch weefsel en spierweefsel. De bloeddruk kan veranderen door ontspannen of samentrekken van de bloedvaten. Aderverkalking is slecht voor de elasticiteit en zorgt voor boeddrukverhoging. Behalve de bloedvaten is de bloeddruk afhankelijk van de hoeveelheid bloed die doorgepompt wordt, ofwel het volume en de kracht waarmee het hart bloed de bloedbaan in perst. Dit hartminuutvolume wordt bepaald door het hart. Zowel het hart als de bloedbaan staan onder invloed van hormonen en het zenuwstelsel. Via hormonen, neurotransmitters, en receptoren, worden signalen doorgegeven die kunnen leiden tot een bloeddruk daling of bloeddruk stijging. Betrokken organen zijn o.a. de nieren en baroreceptoren. De hormonen en receptoren zijn vaak het aangrijpingspunt voor medicijnen tegen hoge bloeddruk.

Bloeddruk die bepaald wordt door het hart, de bloedvaten, de nieren en de hersenen

De bloeddruk wordt bepaald door o.a. het hart, de bloedvaten en de nieren. Het hart pompt met een zekere frequentie, slagkracht, en volume het bloed de bloedbaan in. Dit wordt vertaald in het hartminuutvolume. Medicijnen die o.a op de hartfrequentie aangrijpen zijn betablockers zoals Metoprolol.

De bloedvaten voeren een zekere spanning op, welke lokaal gereguleerd kan worden, en verdelen het bloedvolume over arteriën en venen. Een ander woord voor deze bloedvatspanning is perifere weerstand.

De nieren reguleren o.a. het zoutgehalte en de hoeveelheid vocht in het bloed, en zo indirect het bloedvolume en de bloeddruk. ACE remmers zoals Lisinopril en Enalapril hebben een aangrijpingspunt op de nieren. Hydrochloorthiazide, een lisdiureticum, grijpt aan op de vocht afdrijving van de nieren.

Bloeddruk en bloedvaten

Bloed stroomt vanuit het hart door de slagaderen naar de organen en van de organen via aders naar het hart.
De bloeddruk die wij meten met een band om de arm is de arteriële bloeddruk, de bloeddruk in de slagaders. Als het bloed door een orgaan is geweest en in de aders komt is de druk veel lager. Via de grote lichaamsader, de vena cava, stroomt het bloed weer omhoog naar het hart.

Als de slagaders verwijden daalt de arteriële bloeddruk doordat de inhoud/volume van de bloedvaten stijgt en de hoeveelheid bloed niet toeneemt. Zo komt er minder druk op de arteriële vaatwand te staan. De perifere weerstand daalt. De bloeddruk in een orgaan kan toenemen doordat de venulen zich vernauwen. Immers het bloed kan dan niet/minder wegstromen.

De bloeddruk in een orgaan kan afnemen door vernauwing van een arterie die bloed naar het orgaan toevoert..
De algemene bloeddruk kan dalen als het veneuze systeem, zoals de vena cava, zich verwijd. Een grote hoeveelheid bloed zit dan in het veneuze systeem en er is relatief minder bloed in de arteriën. De bloeddruk in de arteriën daalt.

Hoe beïnvloeden bloedvaten de bloeddruk?

De bloeddruk wordt bepaald door de bloedvatweerstand en het hart. Bloedvaten bevatten spieren die kunnen samentrekken, de gladde spieren. Elastische bloedvaten zoals de aorta/lichaamsslagader zorgen door rekbaarheid voor een demping van de bloeddruk (men noemt dit de compliance) als het bloed met grote kracht uit het hart gepompt wordt. Arteriën verdelen het bloed, door op bepaalde plaatsen samen te trekken/vernauwen, en op andere plaatsen niet. De bloedvatweerstand/spanning in de bloedvaten wordt op hun beurt gereguleerd door receptoren, zenuwen en hormonen.